چین در حال تبدیل شدن به سرزمین دوچرخه - ایپتن

با تور چین سفری خاطره انگیز را تجربه کنید و از قدیمیترین تاریخچه آسیا دیدن کنید و از دیوار چین در پکن عبور کنید و به نمایشگاه گوانجو رفته و در خیابانهای شانگهای قدم بزنید.

به گزارش خبرنگاران به نقل از پایگاه اطلاع رسانی انجمن علمی اقتصاد شهری ایران، سید محسن طباطبایی مزدآبادی با اشاره به مشکل آلودگی هوا در کلانشهرهای کشور گفت: قریب به 80 درصدد آلودگی هوا در شهرهای بزرگ نتیجه استفاده از وسایل نقلیه شخصی است بنابراین با توسعه حمل و نقل عمومی می توان معضل آلودگی هوا را تا حدود زیادی کنترل کرد.

طباطبایی با اشاره به اینکه امروزه ارتباط مستقیمی بین پویایی حمل و نقل شهری و سطح توسعه یافتگی شهرها وجود دارد، گفت: تحرک شهری بالا و روان بودن ترافیک شهری به کیفیت زندگی شهری و رضایتمندی شهروندان می انجامد.

وی با بیان اینکه رواج مفاهیمی مانند شهرهای کم کربن، شهرهای سبز و شهرهای هوشمند باعث می گردد که حمل و نقل غیر موتوری و نیز حمل و نقل عمومی در دستور کار بسیاری از شهرها قرار بگیرد، گفت: تاکید بر حمل نقل پیاده و ساخت پیاده روها در شهرها امروزه عمومیت یافته است به طوری که در شانگهای چین 26 درصد و در توکیو 23 درصد سفرهای درون شهری به شکل پیاده انجام می گردد.

دبیر انجمن علمی اقتصاد شهری ایران از دیگر راهکارهای شهرها برای پویایی حمل و نقل را تاکید بر استفاده از دوچرخه دانست و گفت: چین هم اکنون در حال تبدیل شدن به سرزمین دوچرخه است و این کشور بالاترین میزان استفاده از دوچرخه در شرق آسیا را دارد به عنوان مثال در شانگهای به ازای هر هزار نفر 550 دستگاه دوچرخه وجود دارد!

مدرس دانشگاه خوارزمی با تاکید بر اینکه علاوه بر دوچرخه های شخصی کشورهایی مانند کره جنوبی و ژاپن اقدام به طراحی منسجم برنامه برای استفاده از دوچرخه های عمومی نموده اند، اضافه کرد: تاکید اساسی در حمل و نقل شهری بر وسایل حمل و نقل توده ای یا جمعی (مترو) است؛ برای مثال در ژاپن شبکه حمل و نقل ریلی شهری بسیار گسترده است زیرا علاوه بر متروی شهری، خطوط راه آهن روستایی و مناطق حومه ای را نیز در بر می گیرد به همین خاطر دو شرکت مترو در توکیو وجود دارد که یکی شرکت مترو توکیو و دیگری شرکت مترو ناحیه کلانشهری توکیو است.

دبیر انجمن علمی اقتصاد شهری ایران با اشاره به اینکه در سال 2009 توکیو نزدیک به 300 کیلومتر شبکه حمل نقلی ریلی شهری و منطقه ای داشته است، ادامه داد: این آمار برای پکن 229 کیلومتر و شانگهای 323 کیلومتر بوده است به همین منوال در سه ساله 2006 تا 2009 طول شبکه ریلی در شهر گوانجو 36 درصد افزایش یافته است و در هنگ کنگ این رشد 60 درصد و در شانگهای این افزایش دارای نرخ 122 درصد بوده است.

نائب رئیس هیئت مدیره انجمن علمی اقتصاد شهری ایران با تاکید بر اینکه شهرهای بزرگ شرق آسیا به طور روزافزون بر گسترش شبکه حمل و نقل ریلی شهری خود اضافه کرده اند، اظهار داشت: این شهرها همچنین برنامه ریزی های دقیقی برای آینده خود در زمینه حمل و نقل ریلی ارائه داده اند به عنوان نمونه پکن تا سال 2020 بیش از 550 کیلومتر شبکه ریلی خواهد داشت.

طباطبایی با بیان اینکه در مقیاس دنیای مترو می تواند روزانه 112 میلیون مسافر جابجا کند و شهرهای آسیا 46 درصد سهم دنیای مترو را به خود اختصاص داده اند، گفت: امروزه بزرگترین سیستم های مترو در دنیا مربوط به شهرهای توکیو، سئول و پکن است به طوری که مترو توکیو در سال 2013 روزانه 8.5 میلیون مسافر جابجا نموده است و این آمار برای سئول 6.9 و پکن 6.7 میلیون نفر بوده است.

مشاور معاون شهردار تهران با تاکید بر اینکه آنچه مسلم است توسعه حمل و نقل عمومی شهری اعم از مترو یا بی.آر.تی نیازمند سرمایه گذاری است که این سرمایه گذاری نیازمند حمایت دولت های مرکزی است، گفت: به عنوان مثال دولت چین در سال 2008 برای توسعه حمل و نقل ریلی در پکن و چند شهر مهم دیگر از جمله شانگهای، تیانجین و گوانجو نزدیک به 1.3 میلیارد دلار سرمایه گذاری نموده است.

طباطبایی با اشاره به اینکه متاسفانه دولت ها همیشه از پرداخت سهم خود در زمینه توسعه حمل و نقل شهری شانه خالی نموده اند، گفت: بدون شک مدیریت شهری در کلان شهرها و به ویژه تهران نمی تواند به تنهایی هزینه توسعه متناسب حمل و نقل عمومی را تأمین کند.

وی با اشاره به سهم 50 درصدی دولت در تأمین هزینه توسعه حمل و نقل عمومی گفت: به گفته مسئولان سال گذشته دولت در بودجه تنها 235 میلیارد تومان برای توسعه مترو تهران درنظر گرفت و این درحالی است که ساخت هر کیلومتر از مترو بیش از 150 میلیارد تومان هزینه دربردارد و بنابراین دولت حتی 2 کیلومتر از خط متروی تهران را نیز گسترش نداده است.

مدیرمسئول فصلنامه علمی پژوهشی اقتصاد و مدیریت شهری با اذعان به اینکه تهران نیازمند سالانه 30 کیلومتر خط متروست تا به هدف نهایی خود برسد، اظهار داشت: برای تحقق این حجم از توسعه باید 4 هزار و 500 میلیارد تومان تامین اقتصادی صورت بگیرد.