هشدار به متولدین دهه 50 و 60: مراقب رفتارتان باشید! - ایپتن

اگر از مجردها یا از بخت بد! مطلقه های متولد دهه 50 و 60 هستید، به بلوغ جسمی و فکری رسیده اید، برای خود کار و کاسبی دارید و از پس اداره یک زندگی برمی آیید اما هنوز مجرد (یا مطلقه) هستید و در خانه والدین خود زندگی می کنید، شاید شرایط روحی خیلی خوبی نداشته باشید. ممکن است هزار و یک جور تقاضا از شما داشته باشند و شما علاوه بر تأمین مایحتاج زندگی و امور اقتصادی لازم باشد نقش نان آور خانه را برای والدین خود بازی کنید. گاهی اوقات تحمل این تقاضاها و توقعات آنها آنقدر سخت می شود که شاید زندگی با آنها در زیر یک سقف سخت برای شما باشد و روابط بین والدین و فرزندی که حالا دیگر برای خودش آقا یا خانمی شده، تیره و تار شود. یادتان نرود که آنها برترین و خاص ترین چیزهای جهان هستند که داریم. بزرگ شدن هم علتی برای ترک آنها نیست. والدین تنها کسانی هستند که در دوران جوانی از ما حمایت می نمایند، به ما عشق می ورزند و ما را هدایت می نمایند. اگر آنها نبودند، شما هم نبودید! اگر به علت مسائل اقتصادی، کهولت سن، بیماری و مراقبت از آنها کنار والدینتان زندگی می کنید، برترین کار را انجام می دهید. اگر این زندگی برایتان سخت شده و تحملش را ندارید، از خواندن این مطلب غافل نشوید!

قسمت اول: احترام به منزل والدین

عمیقاً درک کنید که هر چقدر پدرو مادرتان عاشقتان باشند، اما خانه کنونی شما، اول خانه آنهاست! حتی اگر یاری خرج خانواده هستید، به منزله کرایه کردن خانه نیست! چیدمان وسایل خانه به سلیقه پدر و مادرتان است. سیاست اولولیت با کسی است که اول رسیده است را در پیش بگیرید. در چیزی که به شما ربطی ندارد داخل نشوید و اظهار فضل نکنید. بگذارید هر طور که راحتند و آرامش دارند باشند.

قسمت دوم: احترام به آرزوها و انتخاب های والدین

• همواره به آرزوهای والدینتان احترام بگذارید. آنها بچه شما نیستند که طبق میل شما رفتار نمایند. اگر می خواهید برنامه تلویزیونی خاص خود را دیدن کنید اما آنها دوست ندارند، با احترام طبق میل آنها رفتار کنید و بی خیال شوید. پیش دستی کنید و اوضاع را در جهت پیگیری از ایجاد مزاحمت برای انها سروسامان دهید. مثلاً برای خودتان تلویزیون خریداری کنید، آنلاین فیلم ببینید یا برای دیدنی فیلم به خانه دوست هم سلیقه خود بروید.

• قبول کنید که انتخاب هایتان متفاوت هستند: از نحوه لباس پوشیدن گرفته تا چیزی که می خورید، انتخاب های شما با والدینتان فرق دارد. این بدان معنی نیست که آنها کار درست یا غلط را انجام می دهند یا شما. هر کسی همان طوری زندگی می نماید که می خواهد. هر طور دوست دارید به انتخاب های شما احترام گذاشته شود، انتخاب های والدین خود را محترم بشمارید و برای آنها ارزش قائل شوید.

• علایق، سلیقه ها و سبک زندگی تان را با زبانی نرم و مهربان برای والدین شرح دهید. هرگز یادتان نرود که شما باید خودتان باشید اما این کار را محترمانه انجام دهید. اگر سلیقه تان را بشناسند، ممکن است رفتار بهتری داشته باشند. شاید با گذشت زمان، آنها هم با شما هم سلیقه شوند.

• فکر نکنید چون بزرگ شده اید دوره قانون طلایی اطاعت از والدین و احترام به آنها گذشته است: تا آخر عمرتان باید از آن تبعیت کنید، با آن زندگی کنید و سعی کنید از انجام آن لذت ببرید؛ این یعنی ختم بسیاری از مجادلات و بحث های غیرضروری.

قسمت سوم: حفظ آرامش

• حرف گوش کن باشید. در اداره امور، تصمیماتی مدیریتی منزل و کارهای روتین به والدین احترام بگذارید و به سلایق آنها پاسخ مثبت دهید. اگر فکر می کنید زیادی مستمع بوده اید و باید پاسخ یا واکنشی دهید، بدانید که گوش سپردن به حرف والدین خیلی مهم است؛ مخصوصاً زمانی که در حال صحبت هستند و احتیاج به یک مستمع برای ارائه دیدگاه های خود دارند.

• مجادله نکنید و به مجادلات دامن نزنید. اگر با دیدگاه شما مخالفند، فقط کافیست به آنها بگویید که ملاحظات خاص آنها را هم در نظر می گیرید و سپس بر جنبه مثبت دیدگاه خود متمرکز شوید. تماس یا دیدار حضوری با والدین برای بیان اولویت ها و شنیدن دیدگاه ها و نظرات آنها می تواند گامی پیروز در جهت تأیید و همسو شدن آنها با شما باشد. البته، این امر بستگی به این دارد که پدر و مادر شما دیکتاتور هستند یا شما را درک می نمایند. اگر دیکتاتور بودند، شاید گاهی مجبور باشید صراحتاً مخافت خود را با نظرشان ابراز کنید اما اگر درکتان می نمایند، شرایط و مسائل را برایشان شرح دهید.

قسمت چهارم: عضو مفید و یاری دست خانواده باشید

• مسئولیت پذیر باشید. مسئولیت متعلقات شما بر عهده خودتان است. انتظار نداشته باشید که والدین مانند کودکی تان وظایف شخصی شما، مثل شست وشو، را انجام دهند. حالا دیگر مستقل شده اید و همواره باید این را نشان دهید. اگر از آنها یاری می خواهید، حتماً در سروسامان دادن و چیدمان وسایل باشد و در عوض شما هم باید در خصوص مشابه به آنها یاری کنید و نهایت تلاشتان را به خرج دهید.

• کاری باشید. به والدین در انجام کارها یاری کنید و به آنها نشان دهید که مسئولیت پذیرید تا بدین سبب حس خوشبختی در خانواده بیشتر شود. برای برطرف احتیاجهای والدین خود قدمی بردارید. ممکن است گاهی پدر و مادرها حرفی نزنند اما کوچیکترین یا کمترین یاریی از جانب شما آنها را بیشتر به شما علاقه مند می نماید و شاید دیگر اختلاف سنی تان به چشم نیاید. غذایی که دوست دارند برایشان بپزید، روی کابینت یا کمد یک یادداشت محبت آمیز بچسبانید یا کارهای منزل را انجام دهید. هرگز از نشان دادن قدردانی خود برای اجازه زندگی با آنها در خانه شان کوتاهی نکنید.

قسمت پنجم: مراقبت از والدین

• اگر والدین شما مسن هستند زود به زود سلامت آنها را آنالیز کنید: ممکن است تغییرات خلق و خو در والدین مسن تر نتیجۀ یک بیماری نهفته باشد. تندخو و عصبی شدن می تواند به تغییرات داخلی بدن یا درد ناشی از آن مربوط باشد.

• والدین جواهرند: دیر یا زود ما هم رفتنی هستیم و فقط یک بار زندگی می کنیم. پس بیایید درست زندگی کنیم. اگر خوش شانسید و زیر سایه پدر و مادر زندگی می کنید، بدانید که باید مراقب این گنجینه های گرانبها باشید. وقتی شما هم سنشان شوید، خواهید دید که زندگی چقدر کوتاه بوده است. بگذارید امروز روزی باشد که وقتی برایتان خاطره شد، از به یادآوری و تعریف کردن آن برای دیگران لبخند بر لبانتان بنشیند.

• نعمت هایتان را بشمارید. میلیون ها نفر بی خانمان هستند زیرا خانواده یا دوستی ندارند که به آن تکیه نمایند. گلایه و غُرزدن های پدر و مادرتان را به گوش جان خریداری کنید و خدا را شکر کنید که هنوز سایه پدر و مادر بالای سرتان است، سرپناهی دارید و شب گذشته سنگ فرش خیابان بالش زیر سرتان نبوده است.

• اگر مانند یک تکه جواهر، نه مایه تصدیع خاطر و رنجش، با پدر و مادرتان رفتار کنید، آنها هم از ثمره کار سخت خود و عشق بی قید و شرطشان به شما لذت خواهند برد. یادتان نرود که روزی شما هم کودک بودید و مایه آزار و سلب آسایش! با این حال، آنها شما را به چشم یک هدیه الهی می دیدند. همان طور که با شما رفتار کردند، با آنها رفتار کنید تا محبتشان را جبران نمایید.
• یادتان نرود که چقدر خوش شانسید که هنوز پدر و مادرتان کنارتان هستند. زندگی بدون آنها را تصور کنید! وقتی آنها بدرود حیات گویند، هنوز هم روح آنها با ماست اما دیگر نیستند که شما را در آغوش بکشند. هرگز از زندگی با پدر و مادرتان ناراضی نباشید. آنها دیوانه وار عاشقتان هستند. اگر مسئله ای دارید به آنها بگویید و با هم به توافق برسید. در همزیستی با آنها، افراط را کنار بگذارید.
• مانند یک بار سنگین با آنها رفتار نکنید. اگر آنها را به چشم یک بار تحمیل شده ببینید، احتمالاً از بودن در کنار آنها ناراضی خواهید بود. مثل کودکی هایتان از همراهی با آنها لذت ببرید. درک کنید که حالا نقش ها عوض شده اند! پدر و مادرتان به منزله کودک شما هستند و وظیفه مراقبت از آنها با شماست. نهال خوشبختی را در روابط خود بکارید.
• بگذارید بچه هایتان با آنها بازی نمایند. اگر ازدواج نموده اید و بچه دارید، حتماًٌ بگذارید پدربزرگ و مادربزرگ با نوه های خود خوش بگذرانند. وقتی شما و همسرتان برای حل مسائل اقتصادی سخت مشغول کار هستید، باید خیالتان بابت نگهداری از بچه ها راحت باشد. چه کسی مثل والدینتان می تواند برترین امنیت و مراقبت را برای بچه ها فراهم کند؟ از همه مهم تر، وقتی بچه ها ببینند که چطور شما مراقب والدین خود هستید، در زمان پیری مراقب شما خواهند بود.

هشدار:

1. اگر از کوره در رفتید و خانه را ترک کردید، به عواقبش فکر کنید!
2. شکیبا باشید!