همه چیز در بابِ خط فقر 30 میلیون تومانی ، یک خانواده با دو شاغل همچنان زیر خط فقر
به گزارش ایپتن، رقم واقعی خط فقر در مرکز از 30 میلیون تومان هم بیشتر است؛ شما فقط مبلغ اجاره خانه ها را ببینید! اگر رقم ودیعه مسکن را هم در نظر بگیریم، نرخ اجاره یک آپارتمانِ کوچک 60 متری در محلات مرکز تهران، کمتر از ماهی 15 میلیون تومان نیست.
به گزارش ایلنا، سه ماه از سال 1402 گذشته، ولی در همین مدت، صعود شتابان قیمت ها، داده های مالی را دچار یک دگردیسی جدی نموده است. در روز های اخیر، ارقام جدیدی در خصوص شاخص هایی مانند رقم خط فقر و نرخ خط فقر منتشر شده که نشان می دهد اعدادِ مبنا در مذاکرات مزدی 1402 تناسبی با واقعیت ها نداشته است.
آمار های نهاد های رسمی: 9 میلیون و 900 هزار نفر دچار فقر مطلق/ خط فقر تهران 30 میلیون تومان
اخیراً مرکز پژوهش های مجلس درباره افزایش نرخ خط فقر اعلام نموده است که این نرخ طی یک دهه از 19 درصد به بیش از 30 درصد افزایش یافته است، در واقع بیش از 30 درصدِ جمعیت زیر خط فقر هستند و براساس معیار های بسیار حداقلی، فقیر به حساب می آیند؛ در عین حال، بیست و پنجم خردادماه، یک عضو کمیسیون مالی مجلس شورا، مقدار خط فقر در تهران را 30 میلیون تومان عنوان نمود.
با توجه به داده های مرکز پژوهش های مجلس، نزدیک به سی میلیون نفر زیر خط فقر به سر می برند و این در حالیست که برهمان اساس، حدود 3 میلیون خانواده دچار فقر مطلق هستند. اگر بُعد میانهِ خانواده در کشور را براساس آخرین داده های مرکز آمار ایران، 3.3 نفر در نظر بگیریم، امروز جمعیتی بالغ بر 9 میلیون و 900 هزار نفر در کشور دچار فقر مطلق هستند به عبارت ساده تر، نزدیک به ده میلیون نفر از تامین ساده ترین احتیاج های خوراکی و مسکن، ناتوانند و نمی توانند کالری مورد احتیاج برای زندگی روزانه را به دست آورند.
آمار خط فقر اعلامی به وسیله محمد باقری بنابی، عضو کمیسیون مالی و نماینده مردم بناب در مجلس شورای اسلامی نیز ثابت می نماید، حداقل دستمزد کارگران با احتساب تمام مزایا، از یک سومِ خط فقر در تهران پایین تر است.
این عضو کمیسیون مالی مجلس شورا در این رابطه با بیان اینکه خط فقر در تهران به 30 میلیون تومان رسیده گفت: باتوجه به تورمی که در یکی دوسال اخیر شکل گرفته به نظر می رسد که در تهران خط فقر 30 میلیون تومان باشد. با توجه به شرایط مسکن، اجاره، معیشت و تورم مشاهده می کنیم که قشر میانه جامعه عملا به سمت حاشیه نشینی در تهران و یا شهر های همجوار سوق پیدا نموده و به همین دلیل ممکن است در آینده نه چندان دور شاهد مسائل اجتماعی و سیاسی متعدد باشیم.
باقری بنایی در ادامه هشدار می دهد: هر چه سریعتر به عنوان یک مسئله اضطراری باید در پی راه چارهی برای حل این مسائل باشیم، در غیر این صورت شاهد تورم وحشتناک به ویژه برای قشر میانه خواهیم بود؛ راه چاره هایی مثل جذب سرمایه گذاران خارجی و مولدسازی سرمایه های داخلی می تواند برای رفع کردن مسائل ایران مناسب باشد.
این داده ها نگران کننده است، وقتی در نظر بگیریم حداقل دستمزد با تمام مزایای مزدی اگر به کارگران مشمول و بیمه شده پرداخت گردد، رقمی حدود 9 میلیون تومان خواهد بود؛ به عبارت ساده تر، یک سومِ خط فقر در تهران ده میلیون تومان است، ولی مزد و مزایا، یک میلیون تومان کمتر از ثلثِ خط فقر!
در این شرایط اگر فرض بگیریم در یک خانواده کارگری دو نفر شاغل باشند، یکی کارگر ساده و حداقل بگیر و دیگری کارگر میانه بگیر یا معلم رسمی که 12 میلیون تومان حقوق می گیرد، بازهم مجموعِ دریافتی این دو نفر، 21 میلیون تومان می گردد که هنوز 9 میلیون تومان - به مقدار یک دستمزد کارگریِ کامل- کمتر از خط فقر در تهران است!
و جالب اینجاست که در جریان مذاکرات مزدی 1402، نمایندگان دولت و کارفرمایان راضی نشدند ارقام گروه کارگری برای خط فقر که در آن موقع بسیار حداقلی و 18 میلیون تومان بود را به عنوانِ نرخ حداقلی سبد معیشت خانوار های کارگری بپذیرند؛ بعد از هفته ها جنجال و بحث، به عدد 13 میلیون و 400 هزار تومان برای نرخ حداقلی سبد معیشت خانوار - موضوع بند دوم ماده 41 قانون کار- رسیدند، اما جالب تر اینکه، حتی همان رقم 13 میلیون تومان را به عنوانِ مبنای معین حداقل دستمزد 1402 نپذیرفتند؛ در نهایت، مزد و مزایا رویهمرفته 9 میلیون تومان معین شد.
حالا سه ماه گذشته از خاتمهِ منازعاتِ مزدی که سوژه نقدها بسیارِ کارگران نهاده شد، یک عضو کمیسیون مالی مجلس از خط فقر 30 میلیون تومانی در تهران خبر می دهد، خط فقری که با در نظر گرفتن میانهِ کرایه خانه در تهران که رقمی بین 10 تا 20 میلیون تومان است، چندان حداکثری نیست و با دست باز محاسبه نشده است!
با کارِ دستمزدی نمی گردد زندگی را اداره کرد
بهرام حسنی نژاد (فعال کارگری و دبیر اسبق انجمن صنفی کارگران معدن چادرملوی یزد) در خصوص این رقم اعلامی و مقدار تطابق آن با واقعیت به ایلنا می گوید: به نظر بنده رقم واقعی خط فقر در مرکز از 30 میلیون تومان هم بیشتر است؛ شما فقط مبلغ اجاره خانه ها را ببینید! اگر رقم ودیعه مسکن را هم در نظر بگیریم، نرخ اجاره یک آپارتمانِ کوچک 60 متری در محلات مرکز تهران، کمتر از ماهی 15 میلیون تومان نیست.
به اعتقاد این فعال کارگری، یک خانواده با دو نفر شاغل قادر به تامین احتیاج های ساده زندگی از جمله خوراک، مسکن و آموزش نیست و اصولاً با کارِ دستمزدی دیگر نمی گردد زندگی را اداره کرد و البته این مساله فقط محدود به تهران و کلانشهر ها نیست.
براساس آخرین محاسبات کمیته دستمزدِ کانون عالی شورا های اسلامی کار کشور، تفاوت خط فقر در تهران و شهرستان ها، بین 15 تا 20 درصد است که این تفاوت ناشی از اختلاف در اجاره بهای مسکن است وگرنه هزینه خوراکی ها، درمان و سایر مولفه ها تفاوت چندانی ندارد. با این حساب، وقتی خط فقر در تهران 30 میلیون تومان است، با در نظر گرفتن تفاوت 20 درصدی، خط فقر شهرستان ها حدود 24 میلیون تومان می گردد.
در واقع اگر در یک خانواده شهرستانی دو نفر شاغل باشند و هر کدام ماهی 10 میلیون تومان حقوق بگیرند، بازهم قادر به تامین احتیاج های یک زندگی شایسته نیستند؛ در یک چنین شرایطی، بازهم نهاد های خیریه و بعضی نمایندگان در پی بر هم زدن بساطِ حداقل دستمزد سرتاسری هستند و اعتقاد دارند در شهرستان ها با زیر حداقل دستمزدِ مصوب شورایعالی کار هم می گردد زندگی را چرخاند.
منبع: فرارو