ضربه به سر ریسک مرگ زودهنگام را دو برابر افزایش می دهد - ایپتن

صدمات به سر معمولاً ناشی از تصادفات وسایل نقلیه موتوری، زمین خوردن یا ورزش است.

به گفته محققان، تحقیقات قبلی این آسیب ها را با ناتوانی، صرع دیرهنگام، زوال عقل و سکته مغزی مرتبط نموده است.

برای مطالعه تاثیر درازمدت آسیب سر بر مقدار مرگ و میر، محققان از داده های 30 ساله در خصوص 13000 نفر استفاده کردند که در بیمارستان بستری نشده بودند یا در خانه های سالمندان زندگی می کردند.

حدود 18 درصد از گروه مورد مطالعه یک یا چند ضربه به سر را در طول دوره مطالعه تجربه نموده بودند و 12 درصد از آن آسیب ها میانه یا شدید بودند. میانگین فاصله زمانی بین آسیب سر و مرگ 4.7 سال بود.

محققان دریافتند که مرگ به هر دلیلی در تقریباً 65 درصد از افرادی که دچار آسیب به سر شده اند، در مقایسه با 55 درصد از افراد بدون آسیب به سر اتفاق افتاده است. مرگ و میر ناشی از همه علل در افرادی که آسیب به سر داشتند 2.2 برابر بیشتر از مقدار مرگ و میر افراد بدون آسیب سر و بیش از 2.8 برابر بیشتر در افرادی بود که ضربه شدید سر داشتند.

شایع ترین علل مرگ در این افراد، سرطان ها، بیماری های قلبی عروقی و اختلالات عصبی مانند زوال عقل، صرع یا سکته مغزی بودند. محققان دریافتند مرگ و میر ناشی از اختلالات عصبی و آسیب یا ضربه غیرعمدی، مانند زمین خوردن، در افرادی که آسیب به سر داشتند، بیشتر بود.

حدود دو سوم از افرادی که به دلایل عصبی جان خود را از دست دادند، به بیماری های تخریب کننده عصبی مانند آلزایمر و پارکینسون مبتلا بودند (14٪ در مقایسه با حدود 7٪ در افراد بدون آسیب سر).

داده های مطالعه شرح نمی دهد که چرا دلیل مرگ در افراد مبتلا به آسیب های سر بیشتر از بیماری های عصبی است، که بر احتیاج به تحقیقات بیشتر در خصوص رابطه بین این اختلالات، آسیب به سر و مرگ تاکید می نماید.