تنفس 6 روز هوای آلوده طی شهریورماه در تهران - ایپتن

به گزارش ایسنا، آمار شرکت کنترل کیفیت هوای تهران نشان می دهد شهریورماه سال جاری شهروندان تهرانی روزهای آلوده بیشتری را نسبت به شهریورماه سال گذشته تجربه نموده اند.

شرایط هوای تهران در سومین ماه تابستان 1401 و مقایسه آن با سال گذشته نشان می دهد که در شهریورماه سال گذشته 28 روز هوای قابل قبول ثبت شد که این عدد سال جاری به 25 روز کاهش یافت. در شهریورماه سال 1400 تنها سه روز هوای تهران در شرایط ناسالم برای گروه های حساس قرار داشت که این شرایط سال جاری به شش روز رسید.

آلاینده شاخص هوای مردادماه سال 1401 نیز مانند شهریورماه سال گذشته ذرات معلق کمتر از 2.5 میکرون بود و هوای تهران 19 روز با این آلاینده شاخص آلودگی هوا را تجربه کرد. 11 روز از شهریورماه سال جاری نیز آلاینده شاخص ازن و تنها یک روز دی اکسید نیتروژن بود.

کمینه شاخص ثبت شده برای آلاینده ذرات معلق کمتر از 2.5 میکرون عدد 75 و بیشینه آن عدد 103 را نشان می دهد. کمینه و بیشینه شاخص برای ازن نیز 87 و 114 بود.

شرایط آلودگی هوای تهران طی سال 97 تا 1400

آمار شرکت کنترل کیفیت هوا تهران نشان می دهد کیفیت هوای تهران طی شهریورماه ماه سال 1400 نسبت به مدت مشابه سال 99 تعداد روزهای آلوده کمتری را داشت چراکه کیفیت هوای تهران طی شهریور سال گذشته 28 روز در شرایط قابل قبول و سه روز ناسالم در شرایط برای گروه های حساس قرار داشت. آلاینده ذرات معلق کمتر از 2.5 میکرون دلیل آلودگی هوا طی تمام روزهای آلوده شهریورماه این سال بود.

شهریورماه سال 99 نیز غلظت آلاینده ذرات معلق کمتر از 2.5 میکرون در هوای تهران طی 16 روز از حد استاندارد فراتر رفت. به طور کلی هوا در شهریورماه این سال 28 روز در شرایط قابل قبول و سه روز در شرایط ناسالم برای گروه های حساس بود.

طی سومین ماه تابستان سال 98 تهرانی ها تمام 31 روز ماه را هوای قابل قبول داشتند. آلاینده شاخص دراین بازه زمانی دور روز ازن، یک روز ذرات معلق کمتر از 10 میکرون و 28 روز ذرات معلق کمتر از 2.5 میکرون بود.

بعلاوه شهریورماه سال 97 ذرات معلق کمتر از 2.5 میکرون 28 روز و ذرات معلق کمتر از 10 میکرون طی سه روز آلاینده شاخص بود االبته میانگین کیفیت هوا در تمام 31 روز در شرایط قابل قبول قرار داشت.

ذرات معلق کمتر از 2.5 و 10 میکرون چیست؟

ذرات معلق کوچکتر از 10 میکرون درشت ترند و نسبت به ذرات معلق کوچکتر از 2.5 میکرون کمتر وارد بخش های تحتانی سیستم تنفسی می شوند و به طور جزئی خطر کمتری دارند ولی در غلظت های بالا و در قیاس با حد مجاز می توانند مسائل زیادی به لحاظ بهداشتی و زیست محیطی در پی داشته باشند.

به طور کلی عمده ترین منابع انتشار ذرات معلق نیز احتراق سوخت (مانند سوزاندن زغال سنگ و چوب)، خودروهای دیزلی فاقد فیلتر دوده، فرایندهای صنعتی و کشاورزی و انتشار از خودروها است. ذرات معلق عموما در ماه های سرد سال کیفیت هوا را تحت تاثیر قرار می دهند. مطالعات علمی متعدد درباره ذرات معلق نشان می دهد که قرار گرفتن در معرض این آلاینده باعث بروز مسائل زبادی می گردد. مرگ زودرس در مبتلایان به بیماری های قلبی و ریوی، بروز حملات قلبی غیرکشنده، ضربات قلب نامنظم، ابتلا به سرطان ریه، تشدید آسم، کاهش عملکرد ریه و افزایش علائم تنفسی مسائلی است که آلودگی هوا برای سلامت انسان ایجاد می نماید.

آلاینده ازن چیست؟

ازن نیز آلاینده ثانویه ای است که در صورت افزایش شدت تابش و نور مستقیم خورشید و بالا رفتن دما و البته وجود برخی آلاینده های دیگر نظیر اکسیدهای نیتروژن و ترکیبات آلی فرار، فراوری و در هوا منتشر می گردد و به همین دلیل در روزهای گرم سال شاهد افزایش غلظت این گاز هستیم. هر چه از شدت گرمای هوا کاسته گردد، غلظت این گاز نیز کمتر می گردد. پیش سازهای آن VOC ها یا همان ترکیبات آلی فرار و ناکس هستند.

خودروهای دیزلی، موتورسیکلت های فرسوده و بخارات بنزین پیش سازهای ازن هستند بعلاوه استفاده از سوخت های غیر استاندارد در نیروگاه ها و پالایشگاه ها می تواند در افزایش غلظت ازن نقش داشته باشد. علاوه بر این آلاینده ازن سبب کاهش عملکرد ریه و افزایش علائم تنفسی مانند سرفه، تنگی نفس، تشدید آسم و سایر بیماری های ریوی می گردد. ازن در مرگ ومیر زودرس نیز تاثیرگذار است.

اما و اگرها درباره آلاینده دی اکسید نیتروژن

دی اکسید نیتروژن (NO2) از آلوده کننده های مهم هوا به شمار می روند. دی اکسید نیتروژن گازی استمرئی با رنگ قهوه ای مایل به زرد یا قهوه ای مایل به قرمز که طی فرایندهای پیچیده اتمسفر به ذرات معلق نیترات (NO3) تبدیل می گردد و همانند اکسید نیتریک یکی ازآلاینده های اصلی مه دود است. این گاز در شهرها به دلیل فعالیت های انسانی ازغلظت بالایی برخوردار است.

این آلاینده باعث تحریک چشم و قسمت های عمقی ریه ها، ایجاد سوزش در ریه ها بعلاوه موجب کاهش میزان مقاومت سیستم تنفسی در مقابل بیماری هایی مانند آنفولانزا می گردد. تماس با دی اکسید کربن در غلظت بالا سریعا موجب سرفه و درد قفسه سینه می گردد و در پی مواجهه با اکسیدهای نیتروژن در مدت کوتاهی احساس ناراحتی، سرفه، مشکل شدن تنفس، درد قفسه سینه، احساس سرما، تب، تهوع و استفراغ عارض می گردد. این عوارض ممکن است چندین روز تا چندین هفته تداوم داشته باشند. در برخی موارد ممکن است فرد کامل بهبود یابد اما در مواردی نیز ممکن است عوارض پیشرفت کند و به مرگ منجر گردد.

شاخص کیفیت هوا چیست؟

شاخص کیفیت هوا (AQI) به پنج دسته اصلی تقسیم بندی می گردد. بر اساس این تقسیم بندی از عدد صفر تا 50 هوا پاک، از 51 تا 100 هوا سالم یا میانه، از 101 تا 150 هوا ناسالم برای گروه های حساس، از 151 تا 200 هوا ناسالم برای همه گروه ها، از 201 تا 300 هوا بسیار ناسالم و از 301 تا 500 شرایط کیفی هوا خطرناک است.

لازم به ذکر است در هوای پاک که با رنگ سبز نشان داده می گردد، شرایط کیفیت هوا مناسب است و خطری برای سلامت انسان ندارد. در هوای سالم که به رنگ زرد شناخته می گردد، کیفیت هوا قابل قبول و غلظت آلاینده ها کمتر از حدی است که بر سلامت انسان تاثیر منفی داشته باشد اما در هوای ناسالم برای گروه های حساس که به رنگ نارنجی نشانه گذاری می گردد، میزان AQI بین 101 تا 150 قرار می گیرد که در نتیجه آن گروه های حساس اثرپذیری بیشتری از آلودگی هوا خواهند داشت.

در هوای ناسالم که به رنگ قرمز است، کلیه افراد جامعه در معرض مخاطرات ناشی از آلودگی هوا قرار می گیرند و حتی ممکن است گروه های حساس دچار عوارض شدیدتری شوند. افزون بر این در هوای بسیار ناسالم که به رنگ بنفش نشان داده می گردد و عدد AQI بین 201 تا 300 قرار می گیرد، احتمال بروز عوارض جدی برای سلامت افراد جامعه افزایش می یابد.