ابرنواخترها در قطب جنوب گرد و خاک به پا کردند! - ایپتن

منظومه شمسی غیر از خورشید، سیارات، ماه ها و سیارک ها اجسام دیگری نیز دارد. این منظومه مملو از گرد و غباری با منبع بین ستاره ای است.

به همین دلیل گروهی از محققان استرالیایی، آلمانی و اتریشی سعی کردند با آنالیز برف های قطب جنوب نشانی از این نوع گرد و غبار روی زمین بیابند تا بتوانند به درک بهتری از محیط منظومه شمسی دست یابند.

دومینیک کول محقق ارشد این پژوهش و کاندیدای دکتری دانشگاه ملی استرالیا می گوید: احتمال دستیابی به دانش بیشتر درباره انفجار ستاره ها و ساختارهای بزرگ در سیاره ما بسیار وسیع است.

طی این پژوهش محققان حدود 1100 پوند از برف های تازه در ایستگاه Kohnen در قطب جنوب را به مونیخ منتقل کردند. البته حداکثر عمر این برف ها 20 سال بود.

این نمونه برف در آزمایش ذوب و پس از گذر از یک فیلتر تبخیر شد تا ذرات غبار و میکروشهاب سنگ های آن جمع آوری گردد.

محققان غبار را سوزاندند و سپس آن را درون یک طیف سنج جرمی شتاب دهنده قرار دادند. این روش یون های باردار در نمونه فراوری کرد. سپس یون ها از آهنربا گذر کردند و در مرحله بعد به یک شتاب دهنده ذرات ارسال شدند. این روند به محققان اجازه داد تا فقط ایزوتوپ های اتمی خاصی را آنالیز نمایند.

آنها امیدوار بودند که ایزوتوپ آهن-60 را بیابند که توسط ستاره های در حال انفجار منتشر می گردد و عمر طولانی دارد. اما ممکن است این ایزوتوپ از منابع دیگری نیز منتشر گردد. برای این منظور دانشمندان وجود ایزوتوپ منگنز -53 را نیز در نمونه ها آنالیز کردند که در نتیجه اشعه های جهانی پر انرژی به وجود می آید. آنها نسبت ایزوتوپ های موجود در نمونه ها را با نسبت ایزوتوپ های منتشر شده از منابعی غیر از گرد و غبار بین ستاره ای آنالیز کردند. نتیجه آزمایش ها نشان داد این گرد و غبار به ابرنواخترها تعلق دارند.

پژوهش های این محققان قبلاً نشان داده بود که ابرنواختری در 1.5 میلیون تا 3 میلیون سال گذشته ایزوتوپ آهن -60 را در منظومه شمسی ذخیره نموده است. توماس فاسترمن یکی دیگر از محققان این پژوهش می گوید:اگر این غبار غنی از ایزوتوپ آهن -60 هنوز هم روی زمین ببارد ، احتمالا از زیر ابری از غبار که از این ابرنواختر مانده عبور می کنیم.