گونتر گراس روایت گر تاریخ پایین دستی ها - ایپتن

کتابی ضد جنگ

بی حسی موضعی نوشته گونتر گراس، از زبان راوی اول شخص روایت می گردد. اُبرهارد اشتراوش، دبیر تاریخ، ظاهرا شکست خورده در رابطه عاطفی اش ، نوجوانی 17 ساله در زمان جنگ دوم جهانی، راوی دو قصه یا داستان است که هر دو در گذشته اتفاق افتاده است.

یکی سرگذشت راوی تا پیش از آنکه به مطب دندان پزشکش برود و دیگری روایتی که از زمانی که راوی به مطب دندان پزشکش می رود و به قول خودش همه چیز را موبه مو برای او تعریف می نماید، آغاز می گردد.

روایت دوم آن چیزی است که خواننده با آن همراه می گردد. در واقع تجربه زمان حال، در یک گذشته است. مساله قصه اول، شکست عاطفی راوی ست و قصه دوم، بحران فکری است که دو تن از شاگردان او دچار آن شده اند. بحرانی که مربوط به جنگ آمریکا و ویتنام و استفاده آمریکایی ها از بمب های ناپالم و آتش زا در آن جنگ است.

دو نوجوان از بی تفاوتی مردم کشورشان نسبت به کشته شدن انسان ها در این جنگ به ستوه آمده اند و می خواهند نقشه ای اجرا نمایند، بلکه حساسیت مردم را نسبت به جنگ برانگیزند. راوی که تجربه نوجوان بودن در جنگ دوم را دارد، با مشورت با دکتر دندان پزشکش، در پی یافتن راه حل این مشکل است.

راوی چهره های فراموش شده

گونتر ویلهلم گراس نویسنده، مجسمه ساز و نقاش آلمانی بود. او عضو برجسته گروه 47 و از نویسندگان بزرگ و معروف آلمان بود. گونتر گراس بازتاب صدای نسلی از آلمان ها بود که در زمان سلطه نازیسم بزرگ شده بودند. او خود را روایت گر تاریخ از نگاه پایین دستی ها می دانست.

او با رویکردی معترضانه و هشداردهنده همیشه در تمام رویدادهای مهم سیاسی و ادبی آلمان حضور مؤثر داشت. در سال 1999 گراس برنده جایزه نوبل ادبیات شد، آموزشگاه نوبل سوئد هنگام اعلام نام او، داستان هایش را تصویرگر چهره فراموش شده تاریخ خواند.

در این باره بخوانید:

Safe سریالی که شما را درگیر می نماید

گامبی وزیر داستان استثنایی یک زن

سراسرِ شب یک چیز دیگر است