چگونه برای پیاده روی چمدان ببندیم؟ - ایپتن

وقتی نوبت جمع کردن اسباب سفر می ر سد، ترجیح می دهید از چمدان بهره ببرید تا بتوانید به اندازه دلخواه تان لباس به همراه ببرید. از این رو وقتی که فرصتی برای یک پیاده روی یک هفته ای در کوه های دولومایت (Dolomite Mountains) پیش می آید با خود می اندیشیم: چقدر بد! نمی توانم به قدر کافی با خودم لباس ببرم.

ما در این مقاله تجربیات فردی را که در این زمینه تجربه زیادی دارد، در اختیار شما قرار می دهیم:

هرآنچه را که فکر می کنید به آن احتیاجم دارید، یک جا جمع کنید، سپس از نصف آن ها صرف نظر کنید

طرفداران کتاب وایلد (Wild) اثر شریل استرید (Cheryl Strayed) تمایل دارند تا برای هر اتفاق غیرمنتظره ای در حین سفر لوازم ضروری مربوطه را به همراه داشته باشند. سوت مخصوص خرس و اسپری حشرات ممکن است احتیاج گردد. توصیه من این است که هر چیزی که فکر می کنید باید به همراه داشته باشید را روی تخت خود جمع کنید.

سپس برای ساعاتی از تخت دور شوید و پس از آن دوباره بیایید و به آن ها به خوبی نگاه کنید. هر رقم را در دستان خود بگیرید و دلیلی برای ضرورت آن بیابید. آیا هوا برای استفاده از لباس خز مناسب خواهد بود؟ آیا در مسیر شما پشه وجود دارد؟ کم کم توده ای از وسایل را جدا کنید و کنار بگذارید.

احتیاجی به یک دوربین غول پیکر ندارید

عکاس ها ممکن است در این مورد با من موافق نباشند اما من از دوربین سونی RX100 خودم راضی بودم. کیفیت عکاسی رضایت بخش است و دوربین هنگامی که به چشم اندازی خیره شده ام و یا در حال پیاده روی هستم از من آویزان نمی گردد. وقتی که میلی ناگهانی برای عکس گرفتن داشتم، خارج کردن و استفاده از این دوربین بسیار ساده بود. به علاوه این دوربین بسیار سبک است و فضای زیادی را اشغال نمی کند.

البته استفاده از دوربین گوشی هم در مواقعی که حوصله ندارید فایل عکس ها را به کامپیوتر منتقل کنید و سپس در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید، بسیار خوشایند است.

کامپیوتر شخصی

من یک نویسنده هستم و از این رو احتیاجمندم که کامپیوتر به همراه داشته باشم. اما این کار را نکردم. در عوض آن را داخل کیف کوله اضافه ام در هتل مخفی کردم تا مانعی برای پیاده روی ام نباشد. به من اعتماد کنید: حتی هنگامی که اطمینان دارید از لپتاپ خود در پیاده روی استفاده خواهید کرد، زمانی که در حال پیاده روی در دامنه کوه هستید لپتاپ آخرین چیزی است که بدان احتیاج خواهید داشت.

البته گفتنی است که تبلت ام را همراه دارم و این بسیار مایه خشنودی من است. زیرا قبل از این که در ساعت 8 عصر از زور خستگی غش کنم، می توانم با تبلت کتاب بخوانم و یا بازی کنم.

از کیسه های بسته بندی بهره ببرید

واقعا درک نمی کنم قبل از این که با کیسه های بسته بندی آشنا شوم، چطور سفر می کردم. با کشف کردن این کیسه ها شرایط سفرم به راستی تغییر کرد.

من کیسه های بزرگ خریداری کردم اما توصیه می کنم که برای آغاز از سایز کوچک بهره ببرید. البته این کیسه بزرگ قابلیت دسته بندی لباس هایم (یکی برای لباس های تمیز، یکی برای کثیف و دیگری برای لباس های شرایط اضطراری) را دارد. بدین وسیله می توانم بدون بهم ریختن تمام وسایلم، وسیله دلخواهم را از چمدان خارج کنم.

این آسودگی به ویژه در مواقعی که در کلبه ای کوهستانی مستقر شده اید کارآیی دارد، زمانی که همه به خواب فرو رفته اند و می خواهید از چمدان خود وسیله ای بردارید.

از البسه خشک-شو (Dry-Wick) بهره ببرید

در صورتی که فضای کافی دارید احتیاجی نیست که لباس زیرتان را محدود کنید. می توانید 2 یا 3 جفت لباس زیر اکس اوفیسیو (ExOfficio) و یا سایر لباس زیر های خشک شو به همراه داشته باشید و هر شب آن ها را بشورید.

بعلاوه تعدادی پیراهن سریع خشک-شو بروکز (Brooks) و شلوارهای شش-جیب خریدم. اگر هر یک از لباس ها در طول شب خشک نشوند آن را در طول روز در پشت کوله پشتی ام آویزان می کنم.

با نظم باشید

مهم ترین نکته در رابطه با بستن اسباب سبک داشتن جایی معین برای هر شی داخل کیفتان است. هر کیفی قطعا دارای چند جیب است، بنابراین سعی کنید هر چیز را بر حسب موارد احتیاج سر جای خودش قرار دهید. چسب زخم و باند را جایی قرار دهید که در دسترس باشند. اما وسائلی مانند پاسپورت و پول را در جیب های زیپ دار داخل کیف بگذارید. پس از آن فقط کافی است جای هر چیز را به خاطر بیاورید!

برای کوهنوردی در دولومایت من کیفی به وزن 8/5 کیلو به همراه داشتم. مانند معجزه بود! هیچ گاه فکر نمی کردم سبک سفر کردن انقدر خوشایند باشد. آزادی ای که سبک سفر کردن در اختیار شما قرار می دهد بسیار دلپذیر است. با این روش از رنج حمل همزمان چندین کیف خلاص می شوید و به آسانی در پله های ایستگاه قطار رفت و آمد می کنید.