علت و علائم عفونت ادراری در بارداری چیست و چگونه درمان می گردد؟
به گزارش ایپتن، عفونت ادراری در بارداری یکی از مسائل شایع میان زنان باردار است. با انجام منظم آزمایش های بررسی ادرار، می توان این بیماری را به موقع تشخیص داد و درمان کرد. در صورت عدم درمان، انتشار باکتری ها منجر به عفونت کلیوی و خطر زایمان زودرس می گردد.
خبرنگاران | سرویس مادر و کودک - عفونت ادراری یا عفونت مثانه، یک بیماری باکتریایی در مجاری ادراری است. زنان باردار در بین هفته های ششم تا بیست و چهارم بارداری، بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند.
زنان بیش از مردان به عفونت ادراری مبتلا می شوند. دلیل آن آناتومی بدن زنان است که باعث می گردد باکتری ها به راحتی از راه واژن یا مقعد به مجاری ادرار راه یابند. زیرا این مناطق بسیار نزدیک بهم هستند.
چند نوع عفونت ادراری وجود دارد؟
عفونت ادراری به سه شکل در بدن ظاهر می گردد:
- عفونت مجاری ادراری یا عفونت مثانه: در اثر توقف باکتری در مثانه ایجاد و موجب بروز نشانه های عفونت ادراری می گردد. عفونت ادراری در بین زنان 20 تا 50 ساله که از لحاظ جنسی فعالند بیشتر دیده می گردد.
- عفونت کلیوی: اگر باکتری از مثانه به سمت رحم و سپس کلیه ها رود، موجب بروز عفونت کلیوی می گردد. عفونت کلیه شایع ترین بیماری در دوران بارداری است. عفونت کلیوی قابل انتشار در جریان خون مادر است که می تواند برای جنین و مادر بسیار خطرناک باشد.
- عفونت باکتریایی بدون نشانه: ممکن است عفونت ادراری بدون نشانه باشد. اگر این عفونت در بارداری تشخیص داده و درمان نگردد، ممکن است به عفونت کلیوی و زایمان زودرس منجر گردد. به همین دلیل است که آزمایش بررسی ادرار در بارداری به طور منظم انجام می گردد.
چرا عفونت ادراری در بارداری شایع است؟
بدلیل بروز تغییراتی در مجاری ادراری، در دوران بارداری، عفونت ادراری در میان زنان باردار رایج است. رحم در بالای مثانه واقع شده است. با رشد رحم و افزایش وزن آن، در مجاری ادرار انسداد ایجاد شده که موجب تجمع باکتری ها و بروز عفونت می گردد.
هم چنین افزایش سطح هورمون پروژسترون باعث کاهش قدرت عضلات مابین کلیه و مثانه می گردد؛ که جریان خروجی ادرار از مثانه را کند تر از معمول می نماید. هم چنین بازگشت ادرار به مثانه نیز بیشتر شده و جریان بازگشتی ادرار به رحم و کلیه نیز می رسد و این موجب بروز عفونت می گردد.
علاوه بر این در دوران بارداری ادرار غلیظ تر و کمتر اسیدی می گردد. نوع خاصی از هورمون ها و شکر نیز وارد ادرار می شوند. این شرایط محیط را برای رشد و انتشار باکتری ها فراهم می نماید و توانایی بدن برای مبارزه با باکتری های بد را کاهش می دهد.
علائم عفونت ادراری چیست؟
اگر به عفونت ادراری مبتلا شده باشید، یک یا چند مورد از نشانه های زیر را تجربه می کنید:
- احساس درد، سوزش و ناراحتی هنگام ادرار کردن
- احساس تکرر ادرار
- احساس ضرورت برای دفع ادرار
- وجود خون یا خلط در ادرار
- احساس درد و انقباض زیر شکم
- تب و لرز، تعرق زیاد و نشت ادرار
- بیدار شدن از خواب شبانه برای ادرار کردن
- تغییر در حجم ادرار، کم یا زیاد شدن ادرار
- کدر شدن ادرار و استشمام بوی بد از ادرار
- احساس درد و فشار در مثانه
- در صورت انتشار باکتری در کلیه ها و عفونت کلیوی: احساس کمر درد، تب و لرز، تهوع و استفراغ
بین 2 تا 10% از زنان باردار، عفونت ادراری را تجربه می نمایند. ممکن است در دوران بارداری چندین بار عفونت ادراری اتفاق بیفتد. زنانی که پیش از بارداری به عفونت ادراری مبتلا شده اند، بیشتر مستعد ابتلا به این بیماری در دوران بارداری هستند. هم چنین زنانی که چندین فرزند دارند، احتمال بیشتری برای ابتلا به عفونت ادراری در بارداری دارند.
آیا عفونت ادراری در بارداری بر جنین تاثیر می گذارد؟
اگر عفونت ادراری درمان نگردد، منجر به عفونت کلیوی می گردد. عفونت کلیوی منجر به زایمان زودرس و تولد نوزاد با وزن پایین می گردد. در صورت تشخیص و درمان به موقع عفونت ادراری، خطری متوجه مادر و جنین نخواهد شد.
بیشتر بخوانید: علت و علائم زایمان زودرس چیست؟
عفونت ادراری در بارداری چگونه تشخیص داده می گردد؟
با انجام یک آزمایش ادرار ساده و کم هزینه، و بررسی آن توسط آزمایشگاه، عفونت ادراری قابل تشخیص است.
عفونت ادراری در بارداری چگونه درمان می گردد؟
عفونت ادراری در بارداری با تجویز آنتی بیوتیک، بدون ایجاد خطری برای مادر و جنین، درمان می گردد. با مصرف آنتی بیوتیک در یک دوره 3 تا 7 روزه عفونت ادراری درمان می گردد. جهت اطمینان از بهبودی کامل بایستی دوره درمان کامل طی شده و پس از آن آزمایش بررسی ادرار داده گردد تا از برطرف کامل عفونت اطمینان حاصل گردد.
اگر احساس تب، تب و لرز، درد زیر شکم، تهوع، استفراغ و انقباضات شکمی دارید یا پس از سه روز مصرف دارو، همچنان سوزش ادرار دارید، مساله را با پزشک خود درمیان بگذارید.
در صورت ابتلا به عفونت کلیوی، پزشک در اسرع وقت شما را در بیمارستان بستری می نماید و درمان را شروع می نماید. پس از بهبودی کامل و ترخیص از بیمارستان، بایستی دوز پایینی از آنتی بیوتیک به صورت روزانه مصرف گردد تا از بازگشت عفونت و خطر زایمان زودرس پیشگیری گردد.
چگونه از ابتلا به عفونت ادراری در بارداری جلوگیری کنیم؟
با انجام کار های زیر احتمال ابتلا به عفونت ادراری کاهش می یابد:
- نوشیدن روزانه 6 تا 8 لیوان آب.
- نوشیدن منظم آبمیوه کرن بری شیرین نشده. پژوهش ها نشان داده اند که نوشیدن آبمیوه کرن بری (و خانواده آن) باعث کاهش میزان باکتری ها و جلوگیری از استقرار آن ها در مجاری ادرار می شوند. البته در نظر داشته باشید که نوشیدن آب کرن بری موجب درمان عفونت ادراری نمی گردد و در صورت ابتلا به عفونت ادراری در بارداری، بایستی در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید.
- حذف مواد غذایی فرآوری شده، آبمیوه های صنعتی، کافئین، الکل و شکر از برنامه غذایی.
- خوردن مکمل حاوی ویتامین ث (250 تا 500 میلی گرم)، بتاکاروتن (25000 تا 50000 واحد IU در روز) و روی (30 تا 50 میلی گرم در روز) به مقابله با عفونت ها ومیکروب ها یاری می نماید.
- عادت به تخلیه ادرار، هر زمان که احساس احتیاج کردید و تخلیه کامل مثانه در هر بار ادرار کردن.
- ادرار کردن قبل و بعد از رابطه جنسی.
- خشک کردن ناحیه تناسلی با دستمال پس از ادرار و تمیز نگه داشتن آن. هنگام دستمال کشیدن جهت حرکت از جلو به سمت عقب باشد.
- عدم استفاده از صابون های قوی، دوش های واژینال، محلول های شوینده واژن، اسپری ها و پودر های بهداشتی زنانه.
- تعویض روزانه لباس زیر.
- نپوشیدن شلوار های جذب و تنگ.
- پوشیدن لباس زیر نخی.
- نماندن در وان حمام بیش از 30 دقیقه یا بیش از دو بار در روز.
با انجام مرتب آزمایش بررسی ادرار در دوران بارداری، خود را در مقابل خطر ابتلا به عفونت کلیوی و زایمان زودرس بیمه کنید.
برگرفته از: americanpregnancy و babycenter
منبع: setare.com