زمین در دوران دایناسورها دیدنی تر بود - ایپتن

امروزه بشر تصور می نماید برای یافتن سیاره های میزبان حیات یا حتی تمدن های پیشرفته آماده است، با این حال ممکن است آن ها صدها میلیون سال پیش سیاره زمین را دیده باشند. در آن موقع بشری در کار نبود و زمین با خزندگان غول پیکر اشغال شده بود. پژوهشی نو به آنالیز این فرضیه می پردازد که زمین احتمالا در دوره دایناسورها، شناسایی پذیرتر از امروز بود.

در عصر کنونی، انسان علاوه بر جستجوی علائم احتمالی که به صورت عمدی یا غیرعمدی به وسیله تمدن های فرازمینی در فضا منتشر می شوند، در حال جستجوی نوسان های نوری ستاره ها است که ناشی از حرکت سیاره های فراخورشیدی هستند. پس از یافتن سیاره فراخورشیدی می توان معیارهایی مثل موقعیت قرارگیری آن در منظومه ستاره ای را برای آنالیز سکونت پذیری آن رصد کرد.

گازهای موجود در جو سیاره ها هم طول موج های نوری مشخصی را مسدود می نمایند و با آنالیز طیف آن ها می توان به داده هایی از ترکیب شیمیایی سیاره موردنظر رسید. از آنجا که زمین تنها سیاره شناخته شده میزبان حیات است، عجیب نیست که به جستجوی سیاره هایی با ترکیب شیمیایی مشابه سیاره خود برویم. بااین حال پژوهش نو دانشمندان دانشگاه کرنل نشان می دهد که در شرایط فعلی احتمالا برای فرازمینی ها شناسایی پذیر نباشیم.

به گفته لیزا کالتنگر، رئیس مؤسسه کارل سیگن، آثار نوری زمین امروزی به الگویی برای شناسایی سیاره های زیست پذیر تبدیل شده اند؛ اما در زمان های گذشته این اثر زیستی برجسته تر بود و بهتر علائم حیات را نشان می داد.

پژوهشگرها به آنالیز 540 میلیون سال گذشته تکامل زمین و آثار شیمیایی که در بازه های صد میلیون سال منتشر شدند، پرداختند. جو زمین به شکل چشمگیری در طول تاریخ تکاملی تغییر نموده است. برای مثال، به مدت میلیاردها سال پیش از آنکه سیانوباکتری ها به فراوری انرژی از نور خورشید بپردازند و اکسیژن در جو منتشر نمایند، آتشی روی زمین وجود نداشت. پیش از آن، متان به لطف حیات باکتریایی درحال ظهور در سیاره فراوان بود.

بیشتر بدانید:

• وقتی پشیمانی سودی ندارد/ جریمه سنگین فروش وانت تسلا

• پیدا شدن سروکله اقوام کوسه غول پیکر باستانی در اقیانوس !

دوره فانروزوئیک تنها 12 درصد تاریخ اخیر زمین را شکل می دهند، اما تقریبا تمام شکل های حیات پیچیده تر از میکروب و اسفنج در آن قرار دارند. در طول این دوره، سطح اکسیژن بین 15 تا 30 درصد نوسان کرد. می دانیم زیر 13 درصد چیزها نمی سوزند و بیشتر از 35 درصد ماده آن قدر خوب می سوزد که دیگر امکان رشد جنگل ها و حفظ آن ها وجود نخواهد داشت.

با رشد دایناسورها، اکسیژن به اوج 30 درصدی خود رسیده بود. اگر چنین نشانه ای را در سیاره ای دیگر پیدا کنیم احتمالا می تواند نشانه ای بر وجود موجودات غول پیکر در آن سیاره باشد.

با آنالیز تاریخ 540 میلیون سال اخیر، پژوهشگرها دو جفت اثر شیمیایی اکسیژن و متان و بعلاوه اوزون و متان را پیدا کردند که در حدود 100 الی 300 میلیون سال پیش آشکارشدنی تر از امروز بودند. این نشانه ها علاوه بر این که به ما می گویند سیاره مان در گذشته چگونه بود به تصحیح دیدگاهمان برای جستجوی سیاره های فراخورشیدی و فرازمینی ها هم یاری خواهند کرد. بعلاوه این امید وجود دارد که یافتن علائم حیات به ویژه حیات پیچیده در کیهان آسان تر گردد.

5858